We hadden er alledrie nood aan: de bergen! Maar eerst moesten we een ellendige nachttreinrit overwinnen. Althans, dat dachtten we. Bleek dat we, aangekomen in het treinstation, bij een groepje Vietnamezen ‘Friendly tours’ we ons treinticket moesten omruilen. Ze vroegen ons geld om ons te upgraden van hard naar soft sleeper. Budgetvriendelijk als we denken, weigerden we. Ten lange laatste hebben ze ons soft sleeper plaatsen gegeven en hebben we lekker geslapen!

‘s Morgens om 5 uur kwamen we aan in Lao Cai, waar we, tot onze fijne verbazing, plaats mochten nemen in de luxueuze minivan van het ‘Sapa Summit Hotel’. Daar eenmaal afgeleverd mochten we een ontbijt nuttigen (we hadden een trekking van 5 nachten, waarvan 2 treinritten, geboekt). Onze hill tribe-gids stond ons op te wachten aan het hotel. Samen met een hoop andere toeristen en een heleboel prachtig uitgedoste vrouwen van de black H`Mong tribe vertrokken we richting vallei. Ieder van ons had zijn persoonlijke `black H`Mong stalkster` al is dat wel wat cru gezegd. Aangezien deze ons hielp waar nodig bij de afdaling, prachtige cadeautjes van lang gras in elkaar knutselde, onophoudelijk lachte en in tussentijd haar Engels probeerde bij te schaven en iets probeerde te verkopen. De black H`Mong zijn bekend om hun zeer vernuftigde naaiwerkjes! We bezochten ook een schooltje.. De hele dag werden we getrakteerd op prachtige panorama`s en de frisse berglucht. Het leek wel of heel de bergketen verbouwd was, overal rijstterrassen!

De eerste nacht van de trekking deden we een homestay in Ta Van. De vrouw des huizes bleek wederom een keukenprinses! ‘s ochtends kegen we pannekoeken met suiker, honing en fruit, ‘s middags brood met spek en ei of noedelsoep, ‘ s avonds krokante frietjes als aperitief, verschillende soorten vlees en groenten met rijst en als afsluiter uiteraard de ricewine. Ongelooflijk hoe ze zulke maaltijden kunnen bereiden op een houtvuur! We hadden het gezelschap van een Frans koppel, Bebere en Nini, 2 sympathieke marktkramers met poedelkapsels en een Duits koppel, 2 verlegen verple(e)g(st)ers. Bebere stelde voor een potje `yams` te spelen. Graag! De dobbelstenen rolden en het Nok haai baai Joo, haai baai Joo, haai baai wong! (waarop we ons shotglaasje ricewine leegdronken) weerklonk meerdere keren door de vallei waar een prachtige sterrenhemel viel en we moe maar voldaan onder een muskietennet in slaap vielen.

De tweede dag zetten we onze trektocht voort. Meer rijstvelden, meer bergen, up and down, en meer vehalen over het leven als Black H`Mong..Interessant. Schitterend hoe ze hun tradities in stand weten te houden, ook al zijn de jongeren mee: ze leren Engels of Frans, zijn te vinden op facebook en hebben een hippe ringtone op hun GSM. We passeerden het dorp van de Red Dzou, een andere minderheidsgroep. Smiddags namen we na lunch afscheid van Bebere, Nini en de 2 duitsers. En wandelden we verder naar Ban Loo, op naar de volgende homestay.. Ban Loo leek 1 grote werf. Een mega waterkrachtcentrale werd pal in het dorp neergeplant. Echt iets voor het programma `mega-structures` op National Geographic`. We zochten de hot spring op en genoten van het baden, Stephanie die nog energie te over had, maakte nog een fikse wandeling tot de top van een naburige heuvel. S avonds arriveerde er nog een Australisch koppel, jonge vijftigers, samen met hun vrolijke gids Suu.Het was een gezellige avond! Suu vertelde ons nog 2 waargebeurde kidnap verhalen. (in de traditie van de Black H`Mong, kan een meisje ofwel uitgehuwelijkt worden ofwel wordt ze gekidnapt door haar aanbidder en ontvoerd naar zijn ouderlijk huis, waar zij 3 volle dagen moet blijven en de moeder lekker eten voor haar kookt… Suu was al 2x ontvoerd. 1 x door een jongen tegen wie ze enkel hallo had gezegd maar ze absoluut niet moest, ze was doodsbenauwd! Uiteindelijk vonden haar ouders hem ook geen goede partij en kwam het niet tot een huwelijk. Een 2de keer werd ze ontvoerd door een goede vriend van haar…waar ze niet verliefd op was, ze bedacht een list waardoor ze weg kon komen, maar ze werd achtervolgd…onvoorstelbaar! Nu was Suu 19 en was op zoek naar een goede man, eens de 20 gepasseerd ben je in de ogen van de Black H`Mong al oud voor de huwelijksmarkt.)

Dag 3 wandelden we tot de middag, met de minibus ons terug naar het Summit hotel. De volgende dag bezochten we catcat village met zijn waterval. Mooi. Sapa beviel ons wel, we besloten ons reisschema aan te passen. We konden ons treinticket veranderen en vertoefden 2 dagen langer in Sapa. We boekten nog een daguitstap waarbij we de markt van de Flower H-Mong bezochten, een kijkje namen in een huis /hut van black H`Mong (deed ons denken aan Bokrijk) en namen we een foto bij de grens met China! De volgende dag was een chill dag, Stephanie en karolien gingen kuren en Nina besloot nog wat te gaan uitwaaien bij een fikse wandeling.

Met de nachttrein terug naar Hanoi. Dag Sapa!

X