Archipelago

Onze laatste dag in Vietnam hebben we de toeristische trekpleister toch maar bezocht: Halong Bay! Onze enthousiaste gids heeft er een zeer leuk uitstapje van gemaakt, hoewel het weer mistig was en de busrit nogal lang. Na een dagje varen tussen de rotsen waren we voldaan.

Hiermee werd Vietnam afgesloten en maakten we ons graag klaar voor onze volgende bestemming: Indonesie! Tijdens onze tussenstop in Kuala Lumpur hebben we de McDonalds ons laten smaken, lekkere geurtjes geprobeerd en veel snoep mogen proeven! Wat waren we blij!

Aangekomen in Bali overviel de warmte ons en hebben we snel vervoer geregeld tot de Rinjani trekking in Lombok. ‘s Morgens om 7 uur vertrokken we, met een goed gevulde maag (pannekoek met banaan) samen met onze gids, Juki en twee dragers Noen en Lim. Zij droegen materiaal (tenten, slaapzakken, bijl, eten) en kookten voor ons.

Dag 1 stegen we 1500 meter. We liepen gelukkig door een mooie groene jungle met zwierende grijze aapjes en smalle slangen. In topvorm dat we zijn, vormde dit uiteraard geen enkel probleem! Eens (vroeg) aangekomen op de slaapplaats, zetten de dragers de tentjes op en gingen hout zoeken waarna ze ons op het vuurtje een lekker chocolademelkje maakten.

Goed vermoeid kropen we onze tent in, maar een goede nachtrust zat er niet in. Harde ondergrond, kille buitentemperaturen en verstopte neusjes (we zijn de koude temperaturen echt niet meer gewoon) hielden ons te veel naar onze goesting wakker. Toch vertrokken we de volgende dag weer vol goede moed aan het zwaarste stuk van de trekking: klimmen tot het rim, met een ongelooflijk uitzicht over het kratermeer, vervolgens afdalen tot dat meer en de deugddoende hot springs. We hadden hier graag langer gebleven maar helaas moesten we terug omhoog, de krater uit en terug afdalen naar het kamp. Het beetje regen dat we kregen maakte het extra spannend.

‘s Avonds droogden we onze kleren aan het vuurtje, of beter: droogden onze gidsen deze voor ons! Wat een luxe! Koken konden ze trouwens ook als de beste, we hebben subliem gegeten en het werd ons steeds netjes en met de glimlach opgediend! Voor we de slaapzak inkropen, duffelden we ons iets warmer in dan de dag ervoor. Zelfs de extra T-shirts werden rond het hoofd gebonden omdat je daar de meeste lichaamswarmte verliest.

In de bergen van Sapa

We hadden er alledrie nood aan: de bergen! Maar eerst moesten we een ellendige nachttreinrit overwinnen. Althans, dat dachtten we. Bleek dat we, aangekomen in het treinstation, bij een groepje Vietnamezen ‘Friendly tours’ we ons treinticket moesten omruilen. Ze vroegen ons geld om ons te upgraden van hard naar soft sleeper. Budgetvriendelijk als we denken, weigerden we. Ten lange laatste hebben ze ons soft sleeper plaatsen gegeven en hebben we lekker geslapen!

‘s Morgens om 5 uur kwamen we aan in Lao Cai, waar we, tot onze fijne verbazing, plaats mochten nemen in de luxueuze minivan van het ‘Sapa Summit Hotel’. Daar eenmaal afgeleverd mochten we een ontbijt nuttigen (we hadden een trekking van 5 nachten, waarvan 2 treinritten, geboekt). Onze hill tribe-gids stond ons op te wachten aan het hotel. Samen met een hoop andere toeristen en een heleboel prachtig uitgedoste vrouwen van de black H`Mong tribe vertrokken we richting vallei. Ieder van ons had zijn persoonlijke `black H`Mong stalkster` al is dat wel wat cru gezegd. Aangezien deze ons hielp waar nodig bij de afdaling, prachtige cadeautjes van lang gras in elkaar knutselde, onophoudelijk lachte en in tussentijd haar Engels probeerde bij te schaven en iets probeerde te verkopen. De black H`Mong zijn bekend om hun zeer vernuftigde naaiwerkjes! We bezochten ook een schooltje.. De hele dag werden we getrakteerd op prachtige panorama`s en de frisse berglucht. Het leek wel of heel de bergketen verbouwd was, overal rijstterrassen!

De eerste nacht van de trekking deden we een homestay in Ta Van. De vrouw des huizes bleek wederom een keukenprinses! ‘s ochtends kegen we pannekoeken met suiker, honing en fruit, ‘s middags brood met spek en ei of noedelsoep, ‘ s avonds krokante frietjes als aperitief, verschillende soorten vlees en groenten met rijst en als afsluiter uiteraard de ricewine. Ongelooflijk hoe ze zulke maaltijden kunnen bereiden op een houtvuur! We hadden het gezelschap van een Frans koppel, Bebere en Nini, 2 sympathieke marktkramers met poedelkapsels en een Duits koppel, 2 verlegen verple(e)g(st)ers. Bebere stelde voor een potje `yams` te spelen. Graag! De dobbelstenen rolden en het Nok haai baai Joo, haai baai Joo, haai baai wong! (waarop we ons shotglaasje ricewine leegdronken) weerklonk meerdere keren door de vallei waar een prachtige sterrenhemel viel en we moe maar voldaan onder een muskietennet in slaap vielen.

De tweede dag zetten we onze trektocht voort. Meer rijstvelden, meer bergen, up and down, en meer vehalen over het leven als Black H`Mong..Interessant. Schitterend hoe ze hun tradities in stand weten te houden, ook al zijn de jongeren mee: ze leren Engels of Frans, zijn te vinden op facebook en hebben een hippe ringtone op hun GSM. We passeerden het dorp van de Red Dzou, een andere minderheidsgroep. Smiddags namen we na lunch afscheid van Bebere, Nini en de 2 duitsers. En wandelden we verder naar Ban Loo, op naar de volgende homestay.. Ban Loo leek 1 grote werf. Een mega waterkrachtcentrale werd pal in het dorp neergeplant. Echt iets voor het programma `mega-structures` op National Geographic`. We zochten de hot spring op en genoten van het baden, Stephanie die nog energie te over had, maakte nog een fikse wandeling tot de top van een naburige heuvel. S avonds arriveerde er nog een Australisch koppel, jonge vijftigers, samen met hun vrolijke gids Suu.Het was een gezellige avond! Suu vertelde ons nog 2 waargebeurde kidnap verhalen. (in de traditie van de Black H`Mong, kan een meisje ofwel uitgehuwelijkt worden ofwel wordt ze gekidnapt door haar aanbidder en ontvoerd naar zijn ouderlijk huis, waar zij 3 volle dagen moet blijven en de moeder lekker eten voor haar kookt… Suu was al 2x ontvoerd. 1 x door een jongen tegen wie ze enkel hallo had gezegd maar ze absoluut niet moest, ze was doodsbenauwd! Uiteindelijk vonden haar ouders hem ook geen goede partij en kwam het niet tot een huwelijk. Een 2de keer werd ze ontvoerd door een goede vriend van haar…waar ze niet verliefd op was, ze bedacht een list waardoor ze weg kon komen, maar ze werd achtervolgd…onvoorstelbaar! Nu was Suu 19 en was op zoek naar een goede man, eens de 20 gepasseerd ben je in de ogen van de Black H`Mong al oud voor de huwelijksmarkt.)

Dag 3 wandelden we tot de middag, met de minibus ons terug naar het Summit hotel. De volgende dag bezochten we catcat village met zijn waterval. Mooi. Sapa beviel ons wel, we besloten ons reisschema aan te passen. We konden ons treinticket veranderen en vertoefden 2 dagen langer in Sapa. We boekten nog een daguitstap waarbij we de markt van de Flower H-Mong bezochten, een kijkje namen in een huis /hut van black H`Mong (deed ons denken aan Bokrijk) en namen we een foto bij de grens met China! De volgende dag was een chill dag, Stephanie en karolien gingen kuren en Nina besloot nog wat te gaan uitwaaien bij een fikse wandeling.

Met de nachttrein terug naar Hanoi. Dag Sapa!

X

winnaars en prijs wedstrijdvraag 3

tromgeroffel ..... en trompetgeschal

Deze keer zijn er maar liefst 3winnaars.

ProficiatPatrick Reygel, Charlotte Jansen en Lia Van de Winkel! Jullie winnen elks een zijden binnenslaapzak. jaja 100%silk en made in vietnam! Enjoy!

Oplossing wedstrijdvraag 3 (de vraag was: welk kapsel `bestelden` Karolien, Stephanie en Nina in het kapsalon in Battambang?)

Karolien: kapsel 8

Stephanie: kapsel 2

Nina: kapsel 5

Antwoord schiftingsvraag: 8 massages

Binnenkort verschijnt er weer een nieuwe wedstrijdvraag. Allemaal meedoen :) !

De kleren maken de vrouw

Op de laatste avond van Maxime en Pieter wouden we er nog een keer stevig invliegen en hoe kunnen we dit beter doen dan op de meest populaire aziatische manier?? Karaoke, here we come! Met ons vijven mochten we plaatsnemen in een hip kamertje, met loeihard geluid, minder stevig vasthangende boxen en een flatscreen tv. Op ons verzoekje kregen we een lijst met talloze engelstalige liedjes, al dan niet fout gespeld. We denken dat we wel heel goed zongen, want vele Vietnameesjes kwamen door het raampje piepen en lachen. We hebben het er lang uitgehouden, zowel 2 Unlimited als Celine Dion hebben de revue gepasseerd.

Stadje Hoi An hebben we uiteraard niet links laten liggen. Het was er, na Dalat, terug lekker warm. Het is een heel gezellig stadje met talloze lampionnetjes (‘s avonds heel mooi verlicht) en nog meer kledingszaken (op maat!). Nadat we ingecheckt hadden in een mooi hotelletje met zwembad (jazeker), gingen we kleertjes bestellen. Model en stofke kiezen, maten laten opnemen en in spanning afwachten tot de volgende dag om te gaan passen. We gaan onze kledingskast mogen uitbreiden: kleedjes, maatpakjes, jassen en zelfs schoenen hebben we ons aangeschaft! Samen met enkele lampionnetjes hebben we dit alles op de post gedaan: over vier maanden zal het pakketje Tongeren bereiken! Gelukkig hebben we enkele kleertjes al op 'picture' vastgelegd, zodat jullie niet te lang in spanning blijven!

Prijs wedstrijdvraag 2

Liefje en piraat op bezoek

Aangekomen in Ho Chi Min City, Vietnam! De eerste indrukken van de grootste stad van t land:veelbrommertjes, lawaaierig enWesters. Maar geen zorgen,het zou zeker goed komen want de eerste week Vietnam kregen we mannelijk reisgezelschap. Het liefje van Stephanie, Maxime kwam samen met een goede kameraad Pieter overgevlogen!

Om met een goede achtergrondonze reis door Vietnam in te zetten,trokken we een dagje naar de Cu Chi tunnelswaar we een goed beeld kregen vanwat er zich heeft afgespeeld tijdens de oorlog. Een l(h)eer(r)(l)ijke uitstap!

Omdat de jongens ons maar een dikke week zouden vergezellen, staken we een actief gevarieerd reisschema in elkaar. City in HCMC, Watersport in Mui Ne en avontuur en natuur in Da Lat.

We laten de drukte van HCMC achter ons en trekken naar het kuststadje Mui Ne. Hier kunnen de mannen zich al meteen uitleven op zee met een voormiddagje windsurfen terwijl wij gezellig op het strand blijven. Ook rond Mui Ne valt er vanalles te bezichtigen: we maken een rivierwandeling tussen afwisselend rode en witte rotsen, zien een vissersdorpje en trekken naar de witte en rode duinen. Vooral in de witte duinen hebben we het gevoel ons in de woestijn te bevinden! Met een matje proberen we de duinen af te glijden, maar halverwege blijven we allemaal steken en is de lol er een beetje af :). De verplaatsingen tussendoor maakten we per jeep: zalige ritjes!

Na Mui Ne is Da Lataan de beurt. Daar komen we terecht in het'Crazy House':een echt wel crazy huis gebouwd door de dochter van de voormalige president die zich duidelijk heeft laten inspireren door Gaudi.Verder gaan we inDa Lat allemaal de sportieve kant op met een dagje canyoning. Drie gidsen loodsten ons telkens veilig naar beneden. Twee sprongen van drie tot tien- meter hoge rotsten maakten de dag helemaal compleet. Moe maar helemaal voldaan trokken we terug naar ons hotel!

Verder ontdekten we de countryside van Da Lat met de moto. We trokken er met de Easy Riders op uit om het leven van de Vietnamezen buiten de stad te zien. Maxime reed vlotjes mee met Stephanie achterop. We zagen er landbouw (groentjes, aardbeien, koffieplantages), een brouwerij waar we (te)straffe ricewine proefden en bezochten een silk factory ( waar de vietnameese dongs natuurlijk werden boven gehaald :) ).

Het weekje van de jongens zit er hier al op, er rest ons alleen nog een stevigafscheidsfeesje!

Wedstrijdvraag 3

Al anderhalve maand onderweg dus tijd voor een nieuw, Cambodjaans kapsel dachten we. Om de daad maar dadelijk bij het woord te voegen, gingen we in Battambang op zoek naar een leuk kapsalon. De prijs was 1 Usdollar per haarsnit. Daar kan niets mis mee zijn, dachten we.

Jullie mogen zelf keuren. In de bijhorende fotoreeks staan de foto’s voor en na van ons kapsel, alsook mogelijke kapsels uit het ‘Toni & Guy’-boekje waaruit we een toffe snit mochten kiezen. Rarara, wie heeft welk kapsel gevraagd (daarom niet noodzakelijk gekregen!)?

Als dit nog niet moeilijk genoeg is, hebben we toch een schiftingsvraag te stellen: hoeveel massages hebben wij alle drie samen al ondergaan?

Jullie antwoordjes mogen jullie sturen naar ninavandewinkel@hotmail.com voor 3 maart ‘s middags met als onderwerp: wedstrijdvraag 3.

Succes! Wie niet waagt, niet wint ; )

Winnaar wedstrijdvraag 2

Op de eerste plaats willen we iedereen bedanken die heeft meegedaan! Het was plezant om al die leuke snoetjes te bewonderen! 17 deelnemers gaven het beste van zichzelf! Waw!

We hadden een mooie internationale jury samengesteld van 4 man. Een Amerikaan, een Taiwanees, een Cambodjaanse en een Oostenrijkse. Er zat zelfs een movie architect bij, en onze gastvrouw in Phnom Penh keurde zeer streng maar rechtvaardig.

Ze mochten elk hun top drie samenstellen en dan hebben we de punten opgeteld…

Op de derde plaats staat tante Ilse (tante van Karolien) met de originele Antwerpse handfoto. De tweede plaats gaat naar Janick & Jolien, die een zeer ludieke imitatie van een vaste aziatische waarde hebben gedaan. Mama Rita (mama van Stephanie) is nipt verkozen tot numero uno bij het nadoen van een Egyptische muurtekening! Gefeliciteerd! De prijs moet nog aangeschaft worden dus we kunnen hem nu nog niet bekend maken…

De foto’s zullen verschijnen op de blog!